به رنگ آسمان

دیروز که رفتم خونه ی  ساکت و خلوت خونه دایی مرحومم رو دیدم همون دیروز حس کردم یا من خیلی پیر شدم یا اهالی خونه اونا یا شایدم در و دیوار اون خونه !

ولی خارج از اینا واقعا پیری زندایی مو بشدت دیدم !

کاش داییم بودش اونوقت همه خانواده با خنده های ته دل داییم و امید دادن هاش همه مون جوان بودیم جوان می بودیم !

اصلا اگر مادرم نمیرفت شاید دایی ام نمیرفت !

اصلا اگر مادر رفت چرا دایی مون رو ازمون گرفت خدا ؟!

اصلا چرا اون نموند برامون ؟!

اگر اون بود حالا من فقط داییم رو میدیدم انرژی مضاعف میگرفتم !

چرا خدا ؟!

چرا همه خوب ها رو زودتر میبری پیش خودت؟!

اردیبهشت درسته ماه رفتنت بود ولی من همچنان اردیبهشت رو با بوی عطر تو دوست دارم !

دلم برات تنگ شده مادر!

کاش ماشین داشتم بیام سر مزارت .